Armando
Armando kwam in 1929 ter wereld als Herman Dirk van Dodeweerd. Herman bestaat voor Armando echter niet meer. De kunstenaar staat bij de burgerlijke stand geregistreerd als Armando. Naast kunstschilder en beeldhouwer is hij dichter, schrijver, violist, acteur, journalist en film-, televisie- en theatermaker. Hij ziet zijn werk dan ook als een zogenaamd Gesamtkunstwerk: kunst waar diverse kunstdisciplines samen komen en een eenheid vormen. Zijn ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van kamp Amersfoort vormen de basis in alles wat hij doet. Armando heeft een fascinatie voor geweld en het kwaad. Vooral de verraderlijke schoonheid van de twee begrippen hebben zijn aandacht. Hij wil inzicht krijgen in het kwaad en de beste manier vinden om de thematiek in een bepaald medium vorm te geven. Hiervoor doet hij grondig onderzoek. De uitwerking is divers.
Armando heeft deel uitgemaakt van verschillende kunstenaarsgroepen, waaronder, vanaf 1959, de Nederlandse Nul-beweging. Deze groepering richtte zich tegen de traditionele kunst en de materialen die zij gebruiken, zoals verf en steen. De materialen werden door de Nul-beweging vervangen door industriële voorwerpen. Armando maakte in deze periode kunstwerken waarin hij moeren, bouten en prikkeldraad verwerkte. Na de jaren zestig wil hij niks meer met de beweging te maken hebben en gaat hij doen waar hij zich al die jaren tegen heeft verzet: schilderen. Aan het einde van de jaren tachtig begint hij ook met het maken van sculpturen.
In 1998 opende in Amersfoort het Armando Museum. Op 22 oktober 2007 werd het museum verwoest door uitslaande brand. Vrijwel de gehele aanwezige collectie en een deel van het documentatie-archief ging verloren. Het deel dat nog wel gered kon worden, is naar Museum Oud-Amelisweerd in Bunnik gegaan.