Hans Laban
Laban’s werken weerspiegelen wat hem in het dagelijks leven bezighoudt. Onderwerpen die regelmatig in zijn werk terugkeren zijn communicatie, constructie, de verbondenheid met de natuur, de gebondenheid aan de aarde en de dualiteit die daar uit voortkomt zoals dag en nacht, licht en zwaar, vliegen en vallen, binnen en buiten, beweging en stilstand. Grote belangstelling heeft hij voor bomen en bossen: het wortelen in de aarde, het verplaatsen van bomen. Stevig staan, of juist laten meevoeren door de wind? Ook komen in zijn werk de grootsheid en mysteries van de natuur voor: luchten, onweer, de binnenkant van de aarde. Aanleiding voor een kunstwerk kan een droom zijn, een gesprek met vrienden, actueel nieuws of een foto uit een krant. Hans Laban maakte lang geleden voor het eerst een ets. Hij raakte direct gefascineerd door het ‘principe van omkering’. Hoewel het materiaal, de zinken plaat, een stug en weerbarstig karakter heeft, geeft het Laban bij uitstek de mogelijkheid om een verfijnd en gevoelig beeld te creëren. Tijdens het drukproces, waarbij hij ‘schildert op de plaat’, weet Laban door zijn eigen werkwijze iedere afdruk een uniek karakter te geven. Het gaat hem dus veel meer om de specifieke eigenschappen van de grafische techniek dan om de reproduceerbaarheid.
Naast tekenen en grafiek, heeft Hans Laban de laatste jaren een aantal projecten gedaan op het gebied van de keramiek. Ook maakt hij aquarellen, collages en monoprints. Zijn werken zijn te vinden in diverse binnen- en buitenlandse privé collecties, Provincie- en Gemeente Utrecht en het Centraal Museum.
Sinds 1980 was zijn werk, naast tentoonstellingen in Nederland, te zien in: Polen, Denemarken, Duitsland, Noorwegen, de Verenigde Staten, India en Japan. In september 2006 werkte Laban, tijdens een ‘artist in sesidence’-periode, in de studio van de Malaspina Printmakers Society in Vancouver Canada.