Marcel Pinas
Marcel Pinas is afstammeling van de Surinaamse bosnegers N’dyuka, ook wel Aucaners genoemd. Zijn kunst gaat over ervaringen uit het verleden, het handelt over de vernietiging van de N’dyuka-cultuur in Suriname. In zijn werk brengt hij die situatie tot uitdrukking, waardoor tevens aandacht wordt geschonken aan de bescherming van culturen in het algemeen. De kunstenaar kent als één van de weinigen het Afakaschrift. Dit schrift werd opgetekend rond 1910, na een visioen. Hij gebruikt het veelvuldig in zijn werk en wil het daarmee behouden voor zijn volk. Ook maakt hij gebruik van andere marronsymbolen en traditionele houtsnijtechnieken.Zijn voortrekkersrol in de hedendaagse kunst voor het land is dan ook groot. Het Caribische ontwikkelingsland kent een zeer kleine kunstscene, waarvan maar enkelen goed genoeg zijn voor de Caribische regio. Erwin de Vries is de onbetwiste grote kunstenaar van het land. Marcel Pinas is tot op heden misschien wel de enige die onder de schaduw van de grote Erwin de Vries-Boom weet te groeien. Marcel Pinas maakt steeds meer installaties, nog steeds een noviteit in de Surinaamse kunst. Écht respect verdient hij echter met zijn thematiek van de marroncultuur en zijn verwijzingen naar de militaire onderdrukking en wandaden in de tachtiger jaren onder Bouterse. In een klein land als Suriname kent iedereen elkaar en hebben ook velen wel ergens familie of kennissen die destijds toch de kant van het regime kozen. Ook al zullen ze dan vaak niet gemoord hebben, het blijft allemaal uiterst complex en gevoelig. Pinas werk raakt de mensen dan ook écht, met name ook de overzeese Surinamers. Dit is bijzonder, want beeldende kunst speelt een marginale rol in de Surinaamse cultuur. Een traditie van het bewonderen of maken van kunst is er niet.
Reeds in 2001 presenteerde hij zijn kunst in Nederland, sindsdien is de carrière van deze Surinaamse kunstenaar in een stroomversnelling geraakt. Hij realiseerde exposities en installaties in binnen- en buitenland. Bij het Tropenmuseum te Amsterdam verbond zijn installatie de afdeling Zuid-Amerika met Afrika. In Duitsland werd hem de eerste prijs toegekend voor ‘Moved Wind Art in Germany’. Herman Krikhaar exposeerde in de zomer van 2007 zijn werk in Zuid-Frankrijk.