Jacobien de Rooij
Jacobien de Rooij tekent wat ze niet kan zien. Alles wat ze in het vizier krijgt, zou getekend kunnen worden, maar omdat het onmogelijk is om alles te tekenen, tekent ze het onzichtbare wat haar en haar onderwerp omgeeft, lucht en licht. Daar tekent zich iets tegen af waar ze niet onder uit kan en dat ze genadeloos in beeld brengt. Jacobien de Rooij tekent waar ze om geeft. Ze heeft ogen in haar rug. Daarmee kijkt ze nooit ergens tegenaan. Ze maakt er deel van uit. Haar tekeningen zijn geen observaties - hoewel er veel onderzoekende waarneming aan ten grondslag ligt - maar inversies: ze draait het kijken om. Ze tekent vanuit haar onderwerp. Zij is de waarneming. De natuurlijke omgeving waarin zij zich bevindt, heeft ze volkomen betrokken op zichzelf. Jacobien de Rooij neemt de gedaante aan van de tekening die ze wil maken. Zij is de tekening. Zij biedt geen weergave, maar inzage. Je zo in de ziel laten kijken, betekent in feite totale uitlevering aan het oordeel van de ander. Niets blijft verborgen. Haar grote en kleine tekeningen van landschappen en dieren, van natuurlijke reserves en gecultiveerde natuur, van bloemen en planten, groenten en fruit, van teelt, gewas, geboomte en struweel, moestuinen en woestijnen demonstreren het menselijk dilemma: wat heb ik te betekenen in de wereld? Jacobien de Rooij tekent het antwoord op de vraag die altijd opnieuw onbeantwoord blijkt. Iedere tekening is de getuigenis en verantwoording van de kunstenaar dat zij niets na kan tekenen. Haar tekeningen zijn ontdaan van alles wat tussen kijken en ondergaan in staat. Jacobien de Rooij tekent de ondergang. Iedere tekening is een resurrectie. Als vergissen menselijk is, zijn haar tekeningen onmenselijk. Niet voor niets doet ware schoonheid pijn aan je ogen. Jacobien de Rooij steekt ons de ogen uit. Zij weet waar wij blind voor zijn en valt ons van achteren aan. Wat haar betreft kunnen wij de boom in. En daar zit zij dan. Ze tekent ons uit.
Jacobien de Rooij exposeert zeer regelmatig in heel Nederland. Zij heeft zowel solo- als groepstentoonstellingen.