Kees Salentijn

Kenmerkend aan het werk van Kees Salentijn (1947) is zijn gebruik van vele verschillende materialen en technieken. Hij maakt onder andere tekeningen met potlood, pen en penseel, gouaches, gebruikt acrylverf op doek of maakt collages. Een combinatie van dit alles behoort ook tot de mogelijkheden.

Spanje speelt een centrale rol in veel van zijn werken. In de jaren tachtig reist hij regelmatig naar het land af. Het werk dat hij in deze jaren maakt, kan in een aantal periode worden ingedeeld. Aan het begin van de jaren tachtig begint hij met het verbeelden van het stierengevecht. Salentijn voelt zich verbonden met kunstenaars die min of meer de spontane onbewuste creatie voorstaan en de esthetische verbeelding vooropstellen. In Spanje vindt hij lotgenoten. In het midden van de jaren tachtig komt hij in zijn zogenaamde ‘zwarte periode’ terecht. Zijn kunstwerken zijn een verbeelding van het gevecht dat hij elke keer weer voert bij het vervaardigen van zijn schilderijen. Daar komt in 1986 verandering in met het Mediterranseïsme, waarin beeld wordt gedomineerd door de zon en kleur, voortkomend uit muziek en nostalgie. Het Mediterraneïsme is door Salentijn zelf verzonnen en moet niet gezien worden als een stroming of kunstrichting. Het is meer een houding of mentaliteit. Figuratie en abstractie komen in deze jaren steeds dichter bij elkaar. Vanaf de jaren negentig treedt de expressieve, verhalende figuratie meer op de voorgrond.

Hoewel Salentijn sinds de jaren negentig weer werkzaam is in Amsterdam krijgen al zijn kunstwerken nog steeds een Spaanse titel mee. Die titel vormt zijn inspiratiebron bij het schilderen. Zijn werk wordt vaak beschreven als CoBrA-kunst met Spaanse invloeden, maar ook de abstract expressionistische kunstenaar Willem de Kooning vormt een groot voorbeeld voor de schilder. Het werk van Kees Salentijn is veel te zien geweest op Nederlandse en Europese kunstbeurzen als TEFAF Maastricht, de KunstRAI te Amsterdam en Art Multiple Düsseldorf in Duitsland.

Te leen of te koop