Anne Forest

In de portretachtige schilderijen van de Utrechtse kunstenaar Anne Forest (1983) is iedere lijn heilig. Haar handschrift stamt uit haar opvoeding, ze groeide op in een huis vol Russisch-orthodoxe iconen. Het is niet alleen haar stijl waarin deze invloed voelbaar is, ook de functie van iconen interesseert haar. Een kunstwerk als een middel om de relatie tussen de kijker (gelovige) en de geportretteerde (heilige) te faciliteren. Iconen worden aanbeden en geliefd, worden zelf bijna heilig. Het omzetten en inzetten van deze eigenschappen binnen haar eigen, seculiere werk vormt een rode draad in haar werk.
Een andere inspiratiebron is de portretkunst uit de Barok en Renaissanceperiode. Anne gebruikt werken uit deze periode vaak als bronmateriaal voor het beginpunt van een schilderij waarbij ze vooral kijkt naar lichaamstaal, kleding en alledaagse objecten. De stoïcijnse uitstralingen en verwijzingen naar hiërarchie in de werken prikkelen haar en maken dat ze de verborgen gevoelswereld die in de geportretteerden schuilt wil onthullen.
De figuren op de schilderijen van Anne zijn niet heilig of vol van status en intimiderend. Het zijn portretten van vermenselijkte dieren, en of verdierlijkte mensen; van ons mensen dus, zoals de kunstenaar Marc Mulders zegt. Alle geportretteerde wezens hebben een naam gekregen en als je even de tijd neemt leer je ze beter kennen.

Kunstuitleen Online created by Trilobiet