Franz Immoos

Het werk van Franz Immoos bestaat meestal uit twee- of drieluiken, die zijn samengesteld uit foto's. In vrijwel al zijn werk is de kosmische levenscyclus het onderwerp. Bij traditionele altaarstukken, vaak diptieken of triptieken, speelt het begrip tijd een belangrijke rol. De uitgebeelde fasen, zoals geboorte, leven en dood, volgen elkaar op in de tijd en maken het fotowerk verhalend. In materieel opzicht zijn deze fasen daarentegen simultaan aanwezig. Ook in twee- en drieluiken van Franz Immoos heeft dit dualisme een betekenis. Hij wil in zijn werk laten zien dat het leven in algemene zin niet van het begin naar het einde loopt en daarmee ophoudt, maar dat het leven juist en gesloten cirkel is. Zo symboliseert hij op het eerste paneel het ontstaan van het leven; op het middenpaneel komt het aardse en materiële tot uitdrukking; op het derde paneel wordt de materie opgelost in het niets, van waaruit alles weer opnieuw begint. De mens tracht steeds weer te ontkomen aan deze kosmische cyclus door zich voort te planten en te streven naar volmaaktheid. Hij denkt lineair. Voor Franz Immoos is het leven juist een eindloze stroom van energie die steeds opnieuw leven creëert en dit vervolgens weer vernietigt. Om deze gedachtegang uit te beelden maakt hij gebruik van oersymbolen die in het onderbewustzijn van ieder mens aanwezig zijn. Door de tijd zijn vaak nieuwe betekenissen aan deze oersymbolen toegevoegd, maar is de diepere betekenis van het symbool niet veranderd. Naast de symbolen uit de natuur, zoals planten en dieren, komen de vier elementen regelmatig voor in zijn werk. Het water duidt dan op het beginnende leven, terwijl de lucht de entmaterialisering van het aardse symboliseert. Het aardse verbeeld hij bijvoorbeeld door structuren die zich steeds verder verdichten, zoals in de fysica moleculen zich uitkristalliseren. Zijn keuze van symbolen komt associatief tot stand en is dan ook persoonlijk.

Te leen of te koop

Momenteel niet beschikbaar werk