Walter Simon
In 1988 is Simon op zoek naar mogelijkheden om de beperkingen die hij ervaart bij de toepassing van het klassieke perspectief te overwinnen. Het perspectief doet naar zijn gevoel geen recht aan de manier waarop hij het landschap beleeft. En het klassieke schilderij doet geen recht aan de verworvenheden van de concrete kunst, het constructivisme en de geometrische abstractie. Walter Simon maakt nu driedimensionale schilderijen. Als onderwerp schildert hij meestal landschappen. De schilderijen zijn opgebouwd uit lagen multiplex en eventueel houten of metalen constructies. Het oppervlak wordt geprepareerd en beschilderd met eitempera en olieverf, of andere materialen zoals giethars met daarin opgeloste pigmenten. De schilderijvormen, omlijstingen waren van het begin af aan niet altijd rechthoekig, maar aan de geometrie, natuur of techniek ontleende vormen, die een associatieve betekenis aangingen met de erop geschilderde landschappen. In latere werken zijn deze ruimtelijke constructies steeds meer in het schilderij geïntegreerd; zij verdelen het oppervlak van het werk in verschillende lagen. De ruimtelijke werking van het landschap wordt op deze manier versterkt en tevens ter discussie gesteld. In de loop der tijd wisselden verschillende thema’s elkaar af, nog altijd gebruikt Simon echter fotografisch materiaal uit zijn eigen omgeving als vertrekpunt.
Simons werk is vertegenwoordigd op diverse beurzen zoals de Artfair, Realisme beurs en de Kunstrai. Hij exposeert regelmatig in Nederland.