Theo van de Vathorst
Van de Vathorst studeerde bij Piet Esser. Omstreeks 1962 rondde hij daar zijn opleiding af. In de beginperiode als afgestudeerd kunstenaar gaf hij les aan de Grafische School om voldoende inkomsten te kunnen verwerven. De kwaliteit van zijn kunstwerken zorgde ervoor dat hij gaandeweg van de gemeente Utrecht toelages en opdrachten kreeg. Hij werkt met steen, terracotta en brons. Zijn werk bouwt voort op de wereldwijde traditie van de uitbeelding van de menselijke figuur. Zijn oeuvre is veelzijdig: het bestaat uit portretten, kleinplastiek, monumenten, kleine en grote reliëfs en penningen. In dat kleine werk laat de beeldhouwer zien dat de problemen die een kunstenaar tegenkomt bij het vinden van een goede compositie op klein formaat nauwelijks verschillen van met de moeilijkheden die zich op groot formaat voordoen. Zo ontwierp hij in 1988 een penning ter ere van het 600-jarig bestaan van de Domtoren en in 2001 de Provinciaal Utrechts Genootschap (PUG)-penning waarvoor hij in 2005 een belangrijke internationale prijs ontving, de J. Sanford Saltus Award van de Amerikaanse American Numismatic Society.
Van de Vathorst heeft een grote belangstelling voor de kunst van Midden- en Zuid-Amerika, een belangstelling die in zijn werk een echo vindt in zijn voorkeur voor de uitbeelding van de menselijke figuur in ronde, stevige figuren die vaak wat gedrongen zijn. De voorstellingen op de deuren van de dom van Utrecht, geplaatst in 1995 zijn waarschijnlijk zijn bekendste en tevens zijn meest gecompliceerde werk waarin ook - en dat is ongebruikelijk in monumentale beeldhouwkunst - humoristische elementen een rol spelen. Op diverse plaatsen in Utrecht zijn beelden van hem te zien. Opvallend in zijn oeuvre zijn de portretten die hij maakte van Wim Sonneveld en Anton Geesink.
Te leen of te koop
